Bram Tankink, the official website


Milaan San Remo

18 Maart 2012 Milaan San Remo. Wat mis je het meest aan het leven als wielrenner vraag ik aan Aart Vierhouten als ik hem vorig jaar zie. “De stress, dat mis ik. Ik merk dat ik pas functioneer onder zware stress.”. Vandaag is de koers van de ultieme stress. Waarom? De finale is lastig, maar voor een sprinter in goede doen haalbaar. En als een sprinter weet dat hij, als hij de klim overleeft, kan winnen gaat hij alles doen om hem te overleven. Het parcours, van Milaan San Remo zou best voor een klimmer geschikt kunnen zijn met als finale stuk de Poggio, maar klimmers zijn vaak introvert, en die mensen moet je niet in een hele kleine drukke ruimtes stoppen, dan zijn ze niet op hun gemak. Sprinters daarentegen houden daar juist van en duiken de kleinste gaatjes in met een hoop kabaal. Dat is meteen het moeilijkste van MSR. Het gevecht naar de klimmetjes toe. Moeilijk en verschrikkelijk gevaarlijk. Met 60 tot 70 km per uur afstormen op een smal weggetje met een kudde op hol geslagen wielrenners. En daar hebben sprinters dus een voordeel. Zij zijn gewend om te knokken op het vlakke en in de meest gevaarlijke situaties. Klimmers worden gewoon weg gereden voor de klimmetjes en zodra ze weer vooraan kunnen postvatten op de klim is het voordeel dat zij hebben ten opzichte van de sprinters grotendeels weg en begint het gevecht even later opnieuw. De positie aan de voet van de klim is dus van grootste belang voor de sprinter om te kunnen overleven op de Cipressa en Poggio. Ik kan het gevoel zo oproepen in mijn lijf en geest. De toenemende spanning en dan een explosie van stress! De energie die dan samenkomt is onvoorstelbaar en zorgt voor een enorme adrenaline rush. Zelf ben ik geen sprinter, maar ik heb een manier gevonden om vaak vooraan op te draaien. En dat is; rust bewaren. Hoe drukker de rest om me heen wordt, hoe rustiger ik ga proberen er tussendoor te sturen. En bijna altijd werkt dit. En dat geeft een kick. Dus als morgen iedereen weer in de stress schiet kom ik in mijn element in plaats ik me midden in de horde wildemannen en geniet ik van wat er om me heen gebeurt.