De wraak van Greipel, werd gisteren gezegd, de wraak van Cavendish eergisteren. Dan zal het vandaag de wraak van Sagan zijn. Drie keer tweede tot nu toe. Telkens geklopt door iemand anders. Vandaag leek het op voorhand ook uit te draaien op een massasprint. Zo dachten er veel ploegen over, want na een gecontroleerde start waar een wat grotere groep geen ruimte kreeg, kregen 2 vluchters wel een vrijgeleide, waarna al snel de sprintersploegen begonnen met controleren.
Lotto, Quick Step, Argos, Green Edge en Cannondale zetten allemaal een mannetje op kop. Hierdoor leek er een goede verstandhouding onder de sprintersploegen te bestaan en zou het uitdraaien op een klassieke sprint. Er stond echter een lastig middenstuk op ons te wachten met een aantal klimmetjes. Op het eerste klimmetje ging het tempo al de omhoog ondanks dat de vluchters niet ver voor lagen en voor gevaar zorgden. Op de volgende klim onstonden er zelfs 2 treintjes. Een van Cannondale en een van Quick Step. Cannondale schroefde het tempo op en Quick Step bleef er naast rijden. Of het was om te bluffen, of om de Cannondale trein de moed in de schoenen te laten zakken laat ik in het midden, maar al snel kwam Cavendish naar achteren gezakt. Quick Step bleef stoer ernaast rijden, totdat Cavendish in ademnood om hulp riep. Dit was voor Cannondale een aanmoediging om harder te gaan rijden. Op top van de klim hadden ze alle rassprinters overboord gegooid en onstond er een nieuw gevecht. Nu niet in treintjes naast elkaar, maar in groepen achter elkaar. De sprinters hadden hun troepen achter ons verzameld, maar Sagan beschikte over de beste klimmers in zijn ploeg. En bij de volgende klim deden ze de sprinters die constant 2 min achter ons hingen de das om. Ze gaven het op. Sagan won! En sterker hij pakte alle sprinters de hoop op het groen af.
Als ik naar huis bel vraagt Roos steevast; 'Papa, heb je gewonnen? Nee? Was je dan tweede?' Als wraak de reden is om te winnen, dan vraag ik me af wanneer de wraak van Tankink komt. Al die keren dat ik niet heb gewonnen. Ik zou ondertussen moeten ontploffen of de rest van mijn carriere alleen nog zou winnen van al die wraak. Of zou het gewoon zo zijn dat de snelste en slimste van de dag wint? Vandaag in elk geval wel.
Lotto, Quick Step, Argos, Green Edge en Cannondale zetten allemaal een mannetje op kop. Hierdoor leek er een goede verstandhouding onder de sprintersploegen te bestaan en zou het uitdraaien op een klassieke sprint. Er stond echter een lastig middenstuk op ons te wachten met een aantal klimmetjes. Op het eerste klimmetje ging het tempo al de omhoog ondanks dat de vluchters niet ver voor lagen en voor gevaar zorgden. Op de volgende klim onstonden er zelfs 2 treintjes. Een van Cannondale en een van Quick Step. Cannondale schroefde het tempo op en Quick Step bleef er naast rijden. Of het was om te bluffen, of om de Cannondale trein de moed in de schoenen te laten zakken laat ik in het midden, maar al snel kwam Cavendish naar achteren gezakt. Quick Step bleef stoer ernaast rijden, totdat Cavendish in ademnood om hulp riep. Dit was voor Cannondale een aanmoediging om harder te gaan rijden. Op top van de klim hadden ze alle rassprinters overboord gegooid en onstond er een nieuw gevecht. Nu niet in treintjes naast elkaar, maar in groepen achter elkaar. De sprinters hadden hun troepen achter ons verzameld, maar Sagan beschikte over de beste klimmers in zijn ploeg. En bij de volgende klim deden ze de sprinters die constant 2 min achter ons hingen de das om. Ze gaven het op. Sagan won! En sterker hij pakte alle sprinters de hoop op het groen af.
Als ik naar huis bel vraagt Roos steevast; 'Papa, heb je gewonnen? Nee? Was je dan tweede?' Als wraak de reden is om te winnen, dan vraag ik me af wanneer de wraak van Tankink komt. Al die keren dat ik niet heb gewonnen. Ik zou ondertussen moeten ontploffen of de rest van mijn carriere alleen nog zou winnen van al die wraak. Of zou het gewoon zo zijn dat de snelste en slimste van de dag wint? Vandaag in elk geval wel.
