De volgende vraag is natuurlijk hoe dat dan komt. Vroeger was ik meer van de 'goed eten jongen, je moet ervan groeien' methode, die ik via mijn oma vanuit huis meegekregen heb. Toen ik in de pubertijd zat at ik gerust 16 boterhammen op een dag en na de pubertijd werd ik wielrenner en heb ik dat maar vastgehouden vanwege mijn trainingsarbeid.
Daarbij liet ik niet veel liggen. Immers die verbrandingsoven moest blijven draaien. Dit jaar is er in ons huishouden wel iets veranderd. Vera is voor de 3e keer zwanger en ze wilde niet zoveel aankomen. Aangezien zij veelal de boodschappen doet zijn er geen chips of chocolade meer in huis. Daarnaast heb ik mezelf op een zoveel mogelijk bierloos dieet gezet. En wijn komt ook niet meer op tafel, want een hele fles alleen opdrinken tegenover een zwangere vrouw is ook zowat.
Daarnaast bleek dat onze jongste een kippe-eiwit allergie heeft. Ja dat bestaat. En dat heeft wel de grootste verandering teweeg gebracht. Tegenwoordig speuren we elk product af op zijn ingredienten. En dan schrik je nogal eens. Suiker, suiker, talloze E nummers, en vele verschillende soorten vetten. Kippe-eiwit vind je ook overal. Weet je dat er in het vezelrijke brood van een bepaald merk houtvezels zijn verwerkt? Onder een E nummer dat door de EU is goed gekeurd? Tegenwoordig bakken wij het brood thuis zelf. Vet, suiker en zout arm. En ineens heb ik geen 16 boterhammen meer nodig om de dag door te komen. Met de helft kom ik toe. Weet wat je eet, daar ben ik me ineens van bewust. Zonder mezelf op een dieet te zetten scheelt het dus een kilo of 2.
