16 Juli 2007 Vandaag beginnen we aan de eerste Alpendag. We zijn al weer een week onderweg en het lijkt alsof de tijd vliegt. Time is flying when you’re having fun. Dat klopt dus zeker. Het was een heerlijke week. En met al twee overwinningen op zak kunnen wij lekker rustig door de bergen fietsen. Alhoewel rustig. Ik vrees dat de Tour nu echt gaat losbarsten na een relatief rustige week. Alhoewel de rit naar Autun geen makkie was. Maar die dag had ik super benen en met een negende plaats in die etappe ga ik vol vertrouwen de bergen in.

Wat is fietsen toch leuk als je als ploeg wint, jezelf goed rijdt, het mooi weer is en iedereen vrolijk tegen je doet. Dit zijn natuurlijk de ideale omstandigheden om goed te presteren. Vanochtend kreeg ik ook nog te horen van de dokter dat hij zeker wist dat ik fris aan de bergen begin, gezien mijn hartslagen de afgelopen dagen. Ondanks het vele kopwerk had ik volgens hem niet teveel afgezien. Wel heeft hij me op het hart gedrukt me niet uit elkaar te trekken hier in de Alpen omdat er volgens hem mogelijkheden voor mij liggen na de Alpen. Vandaag zou wel een mooie dag zijn om in de aanval te gaan.

En zijn adviezen sla ik niet in de wind, want dit voorjaar in het Baskenland kwam hij met een soortgelijk advies in Baskenland en daar reed ik vervolgens super. Kwam tweede in de stand te staan, maar werd daarna helaas ziek. Natuurlijk ga ik er vanuit dat dat nu niet gebeurd.

Met Vera en Roos op komst, die morgen naar Tignes komen geeft me dat nog extra energie. Ja, tot nu toe loopt alles gewoon perfect. Laten we hopen dat ik dat na de Alpen ook nog kan zeggen.

Groetjes Bram