01 Juli 2006
Heel even een kort stukje, want het is immers rustdag en wil daarmee niet de hele dag achter mijn computer zitten. Ik heb al wel een column geschreven voor de Tubantia die twee wekelijks verschijnt in de krant en daarna op mijn site.
Hier in Bordeaux zou de eerste evaluatie gemaakt worden na 10 dagen tour. Aangezien Lefevre dat moet doen en hij er niet is, doe ik het maar even gemakshalve. Iedereen had verwacht dat we wel een etappe of liefst meer zouden winnen met Tom in deze dagen en ook ik had dat verwacht. Het is niet gebeurd. Wel hebben we 4 dagen de gele trui in de ploeg gehad en ik denk dat elke ploeg zijn handjes dicht zou knijpen als ze dat hadden gehad. Zo ook wij, maar natuurlijk hadden we graag een etappe gewonnen.
Tom heeft gisteren een behoorlijke klop gekregen en daar heb ik dan ook mijn column over geschreven dus die komt er morgen op. Maar het is goed zo. Binnen de ploeg zijn er geen verwijten en niemand ligt te kniezen. Het is gewoon niet zo en wie kan Tom dat kwalijk nemen na alles wat hij dit seizoen al gepresteerd heeft. Bovendien hebben we ons als ploeg goed laten zien en zijn we bepaald geen wanvertoning geweest.
Mochten we deze week een etappe hebben gewonnen dan aten we nu taart met heerlijke kersen erop. Vandaag ontbreken echter de kersen en die laten we nog even rijpen. De taart staat nog in de koelkast en hopenlijk kunnen we alsnog kersentaart eten aan het einde van de tour. Zo niet. Ach, alleen met slagroom is ook wel lekker. Gisteren hebben we maar eens een paar goede pinten gedronken. Niet op de overwinning van de ploeg, maar wel op het geel en de overwinning van Italië op het WK. De Italianen binnen de ploeg waren de voortrekkers dit keer.
Ik heb er ongelovelijk goed op geslapen en toen ik vanochtend om kwart over 10 wakker was heb ik eens rustig ontbeten en zijn we met z’n allen om 12 uur op de fiets gestapt. Een stukje fietsen door de Bordeaux streek waarvan ik het idee heb dat de wijnboeren de gouden tijden al gehad hebben. Halverwege wilden we even een koffietje drinken in een restaurantje. Toen we ons op het terras hadden gezet en alleen cola en koffie bestelden weigerde de ober de bestelling op te nemen als we niks aten. Dus zijn we maar weer vertrokken. Boze gasten haalden de baas nog op om ons alsnog te voorzien van koffie, maar we hadden al geen zin meer. Vlug werd ons nog wel een fles wijn aangeboden door een van de gasten, die zich verontschuldigde. Ik denk dat hier binnenkort een facature voor barman vrij is.
Vanmiddag nog maar eens een uurtje geslapen, laten behandelen door een ostheopaat en vervolgens naar de massage. Beetje bellen en dan is de middag zo voorbij. Ik heb zelfs nog geen film gezien. Rustig was het in ieder geval wel. We hebben geen pers gezien aangezien Tom gisteren heeft gezegd dat ze hem de komende dagen maar eens met rust moesten laten. Heerlijk en morgen hebben we gewoon weer een nieuwe dag. Ik verheug me erop, want het gaat een spannende week worden. Vorig jaar wisten we de winnaar van de tour al rond deze tijd. Nu is alles volledig open.