Onderwijl ik samen met Laurens inmiddels in een sauna stond, want dat stoomapparaat had er blijkbaar nogal zin in, belde Vera en die kwam met het advies dat we beter een spons met water konden gebruiken aangezien het ons inziens niet zo vlot ging. Dus naar beneden gerend en 15 min later had die kamer zware waterschade. Dat was vrijdag middag, maar Laurens strakke planning had zaterdag de verhuizing voorzien en daar kon niet over getwist worden.
Dus de volgende dag was ik weer vroeg van de partij en toen ik daar om 11 uur aankwam dacht ik eerst te beginnen met koffie, maar meteen mocht ik beginnen met busjes uitladen. Nu wil het geval dat Laurens een grote Chevy Van heeft gekocht en daar kan echt alles in.... Dacht hij..... Maar uiteindelijk bleek de Ikea kast toch echt te groot was. Nu heeft Ikea geweldige spullen, behalve als je ze moet gaan verhuizen. Dus stonden we daar op straat met z´n tweeën tot de conclusie te komen dat eerst de driezits bank en vervolgens die IKEA kast er niet in konden. Dus kwam ik op het handige idee om die kast dan maar uit elkaar te schroeven. Toen de bovenste plank er af was begon Laurens te sputteren dat Tessa (zijn vriendin) het niet zo leuk zou vinden als die kast beschadigde. Dus besloten we hem maar overeind te helpen om beschadigingen te voorkomen. Op het moment dat ik zei goed vasthouden stortte de hele kast in elkaar en reken erop dat die kast daar niet tegen kon. Volledig krom van het lachen keken wij naar al die plankjes op de straat.
Voordeel was wel dat de kast nu heel makkelijk in de C
hevy kon. 2 uur later stond hij ondanks zijn beschadigingen weer overeind, maar daardoor hadden we zoveel tijdverlies opgelopen dat totale verhuizing er niet inzat. Totdat we bij een tankstation kwamen en daar een aanhanger stond en ik het plan opvatte om toch maar eens een aanhanger te huren. Het was immers al 5 uur ’s middags. Nu worden mensen met een Chevy niet graag gekleineerd en dit is natuurlijk een zware belediging ten aanzien van hun Chevy, maar 30 min later hing er zo’n karretje achter. En het mooie was dat we daarna alles wel zonder beschadigingen in een keer meekregen.
Dus het tijdverlies van de vorige dag had ik dan alsnog goed gemaakt. Iedereen blij en ’s avonds maar eens flink stappen. En dat met een vijfde Rabo ploeg, afdeling Lanaken, waardoor ik alvast een voorsprong heb genomen op mijn intergratie binnen deze ploeg. Ja, ik denk dat ik me toch wel ga vermaken. Nu hangt dat natuurlijk niet af van stappen, maar de om een goede sfeer te creëeren moet je toch ook met elkaar plezier kunnen maken met een biertje in de hand.... in oktober en november en december.
Ik weet nu in ieder geval al dat dit verhuis verhaal grote vormen aan gaat nemen en volgend jaar nog dikwijls terug gaat komen. Laurens Ten Dam is daarom nu al een van de grootste aanwinsten voor Rabobank. Daar gaan ze echt nog heel veel plezier aan hebben. En bovendien kan hij ook verschrikkelijk hard fietsen. Dus dat zit ook wel goed.
Nu hadden we gisteren onder een etentje met Lotz, Kroon, Laurens en ik het nog even over zijn talent waarna Karsten weer heerlijk opmerkte dat Laurens zo’n iemand is die altijd een talent blijft en nooit een topper wordt omdat hij nu al 26 is en nog steeds als talent wordt betiteld. Daarom is Karsten dan weer leuk, om zijn heerlijke ongenuanceerde meningen over ons, maar vooral ook zichzelf. Maar Laurens heeft de pech gehad dat hij nooit een goed programma heeft kunnen rijden die aansluit op zijn mogelijkheden en ik denk dat hij volgend jaar een mooie stap kan maken. Hij is echt een onderschat renner. Denk ik.
Groetjes Bram
