07 Maart 2008 Het is half 8, ik zit al in de auto op weg naar Gent waar we moeten verzamelen voor de verkenning van De Omloop. Op BNR hoor ik het nieuws met als nieuws item dat de UCI teams wil straffen die meedoen aan Parijs Nice. Wederom een conflict tussen de ASO en de UCI. Het nieuws glijdt langs mij heen. De soep wordt nooit zo heet gegeten als die wordt opgediend geldt zeker voor het wielrennen. 10 minuten later schuif ik aan in de eerste file van de dag. Ik ben op tijd vertrokken, dus maak me vooral niet druk, maar zoals een wielrenner betaamt probeer ik als snelste door de file te rijden en zo mijn ogenschijnlijke concurrentie af te schudden.

10 minuten te laat kom ik aan in Gent, maar er zijn er meer met het file probleem dus de start van de training wordt een uur opgeschoven. Wielrenners zijn geen spits gewend. Geen probleem, want inmiddels begint het te regenen.De NOS is aanwezig om verslag te doen van de training en zaken als ADAMS en het nieuwe Rabobank te bespreken. Vlak voor de training willen ze me een paar vragen stellen. En hoe kan het ook anders, het gaat over Parijs Nice, de UCI en de ASO. Het regent nu dus ook weer in wielerland, het gaat weer eens niet over wielrennen. Met een behoorlijke knipoog antwoord ik op de vragen. Hoe kan ik nog serieus reageren op iets wat langzaam niet meer serieus te nemen is. We gaan gewoon onze koffers pakken voor Parijs Nice, is het enige zinnige wat ik erover kan zeggen. Of begint de kwestie nu toch echt serieus uit de hand te lopen.

Een uur later rijden we door de regen, over de betonnen baantjes. Waarvan de modder en stront in onze ogen prikt. In gedachten zie ik de ASO aan de ene kant van de weg met modder en aan de andere kant staat de UCI met stront klaar ze zijn op elkaar aan het gooien maar het komt allemaal in onze ogen en oren. De betonnen baantjes en kasseien stroken worden glibberig en we moeten ons overeind zien te houden.

Twee dagen later komt voor ons het bevestigende antwoord al. Gewoon Parijs Nice. De straat ligt vol met modder, maar wij als wielrenners gaan er gewoon overheen. En zo zal het openingsweekend ook zijn. Niks geen ASO en UCI. Gewoon boeren die hun land bewerken net voordat ze ons eroverheen sturen. Stiekem zag ik ze lachen achter de bomen toen wij voorbij kwamen tijdens de verkenning. ‘Ze willen toch zo graag helden worden’ ‘Hop, nog een karretje rotzooi op de weg’ Om dan later te genieten van die smerige coureurs die over de keien dokkeren. Modder is modder, maar ik heb toch liever modder van hardwerkende mensen in mijn ogen dan van een stel volwassen mensen die proberen te laten zien wie het meeste macht heeft. Lang leve de (Vlaamse) koers!