Eneco Tour

Op Almelo na, zitten de criteriums er op. Toch blijf ik nog even in Nederland koersen met op het programma de Eneco Tour. De criteriums waren leuk om te rijden, maar het is toch iets anders om een echter etappekoers te rijden, lekker weer je vaste ritme op pakken. Mijn ervaring is dat criteriums rijden niet bepaald slecht is voor je conditie. Het is natuurlijk wel vermoeiend omdat je vaak laat in bed belandt, maar als je ’s ochtends de tijd neemt om lekker uit te slapen zijn er weinig problemen.  Je moet het je verder na de Tour niet te zwaar maken met trainen en meer het accent op rust leggen. Die criteriums zijn lang genoeg om je lichaam te blijven prikkelen, maar niet te lang om je lichaam uit te putten. En na zo’n tour kan je lichaam natuurlijk verschrikkelijk veel lichamelijke arbeid aan. Een paar biertjes op z’n tijd zorgen dan wel voor de geest.

Vandaag dus de start van de Eneco Tour, en na mijn 7^e plek van vorig jaar ben ik optimaal gemotiveerd. Helaas werkt het parcours dit jaar niet mee. Geen enkele echt lastige etappe in de Ardennen of Limburg. Een etappe koers van dit kaliber over 8 dagen verspreid moet toch wel een dag over zo’n selectief parcours kunnen gaan lijkt me. Maar goed, ik zit niet in de organisatie dus ik kan er niet echt over oordelen.

De proloog ging over een mooi parcours. Listig en vrij lastig. Helaas begon het halverwege te regenen en dat zorgt er natuurlijk voor de de tijden langzamer worden. Vervolgens werd het weer droog en werd het parcours weer sneller. Jammer voor degenen die volle bak in de regen reden. Dit rondje wordt beslist op secondes en dan kan een regenbui dus beslissend zijn. In mijn geval was het droog, maar het parcours was nog nat van de regenbui, dus ik ondervond er zeker hinder van. De bochten kon ik toch niet vol door. Toch heb ik behoorlijk risico’s genomen en het was een paar keer op het randje, maar dat zorgde ervoor dat mijn tijd eigenlijk best goed was onder de omstandigheden. 17 sec verliezen is nog te overzien. Voor mezelf reed ik een technisch perfecte tijdrit. De bochten had ik niet harder doorgekund en mijn benen voelden prima. Nu op naar de volgende dagen. Ik denk dat ik het maar eens op de aanval ga gooien. Sparen voor de koninginnenrit hoef ik niet, want die is er niet. Er zijn sprintersploegen genoeg om het te controleren, maar wie weet wat er nog meer kan gebeuren door wind en regen.

Groetjes Bram