Ik schrok er zelfs van. Als ik aan Menchov denk of als we er binnen de ploeg over praten gaat dat vaak met de woorden ‘Yes, no?’ Een van z’n grappen als hij een slecht moment heeft. ‘Un momento di crisis, no?’ Steevast kwam het woordje ‘no’ erachter. Echter was dat na de finish van de tijdrit niet van zijn gezicht af te lezen. Het was enkel nog YES! Zien we hier een nieuwe Menchov vroeg ik me direct af. Een nieuwe killer die ‘De Killer’ kilt. Koelbloedig was hij. Wat een fantastische Giro om naar te kijken en wat deed hij het koel. Basso laten rijden, Sastre laten rijden, Pelizzotti laten rijden. Hij beet zich enkel vast op het wiel van ‘De Killer’.

Italianen zijn emotionele mensen en dragen hun land een groot hart toe. Als dan een strijd wordt gevoerd tussen een Rus en een Italiaan is de keus dus niet moeilijk. In de voetballerij was de tegenstander al lang van zijn bal getrokken en op gruwelijke wijze gelyncht. Terwijl je als wielrenner vlak langs al die duizenden tegenstanders rijdt. En dan kom je helemaal aan het einde van de Giro in het land van de Gomorra. Niet echt lekker lijkt me dat als je als niet Italiaan aan de leiding staat. Ze doen daar niet bepaald kinderachtig over het leven. Misschien wilden ze er zeker van zijn dit jaar een Italiaan als winnaar te hebben. Met de spanning in het lijf, de laatste 2 dagen door en dan de allerlaatste tijdrit met 20sec voorsprong over spekgladde wegen afwerken. Je zou van minder stress krijgen. En daar zat ik dan op de bank met een aantal gasten van de verjaardag van Roos. Dat hij geen held in de bochten was moge duidelijk zijn. Dus ik riep nog; ‘als ie maar niet valt.’ En ik had de woorden nog niet uitgesproken of, wraanggg, daar lag hij. De Oooh’s en Aaah’s vlogen door de kamer. Hij zat er echter al weer sneller op dan dat hij er af viel. Met een medaille voor Vincent, de betreffende mechanieker. Hij heeft zeker het wereldrecord, fiets van het dak halen renner erop en 200 meter rennen, op zijn naam gezet.

Denk dan ook nog terug aan de val van Horrillo, waar het gelukkig ondertussen iets beter mee gaat. Tja, als je dan over de finish komt en je vliegt uit je panty. Dan is dat zwaar terecht. Wat een fantastische ontlading moet dat zijn. Wat was ik er ontzettend graag bij geweest. Voor mij is dit nu al het sportmoment van het jaar. Ik kan alleen nog hopen dat hij dit straks in de Tour gaat overdoen en dat ik er dan bij ben. Daarvoor moet ik komende week een verschrikkelijk goede Dauphine rijden. ‘Yes, no’!