13 April 2010 Misschien wel een logische vraag aangezien ik die de afgelopen jaren bijna jaarlijks heb gereden. Op het jaar 2007 na dat was meteen een van mijn beste jaren. Na een teleurstellend voorjaar vorig jaar, grotendeels veroorzaakt door een zitvlak blessure, heb ik afgelopen de winter besloten dat het anders moest, met 2007 in het achterhoofd. De Vlaamse klassiekers hadden me weinig geluk gebracht, des te meer frustratie en daarom wilde ik niet al mijn pijlen dit jaar op de Vlaamse klassiekers zetten. Liever zou ik me concentreren ik me op de Ardense klassiekers die over 2 weken beginnen. De beste voorbereiding op deze klassiekers is en blijft de ronde van het Baskenland. Dat ligt hem vooral in de zwaarte van de koers door het hoge niveau en de vele steile hellingen. Ik wilde een duidelijke keuze maken door het Baskenland te verkiezen boven Vlaanderen. Dan begint het seizoen en rij je de openingsklassieker in Vlaanderen (De Omloop) fantastisch goed. Een lekke band gooit echter roet in het eten. Vervolgens komt er dan de vraag vanuit de ploeg of ik echt geen Vlaanderen wil rijden. De twijfel slaat toe, en ook vanuit de renners wordt er veel gelobbyd voor een keuze voor Vlaanderen. Zelf zet ik mijn kansen eens op een rijtje en schat mijn kansen hoger in in Vlaanderen dan in Luik. De reden om Vlaanderen niet te rijden is onder andere doordat ik die kasseien klimmetjes zo moeilijk verteerde. Echter dit jaar rij ik beter op die klimmetjes dan ooit. Dit jaar is echter Nico Verhoeven mijn 'rider director'. Ingewijden weten het wel, maar Nico heeft een duidelijke mening, is recht door zee en standvastig. Dus voor Milaan San Remo bel ik hem op en vertel ik hem over mijn twijfel. Hij is direct heel duidelijk, en laat blijken dat er van twijfel geen sprake kan zijn. ' De keuze heb je deze winter zelf gemaakt en daar moet je bij blijven.' Iets wat eigenlijk tegen mijn natuur in is, want ik ben een type die alle opties graag open houdt tot het laatst. Maar binnen de sport is dat niet echt handig. In het wielrennen kennen we geen echte coaches, maar Nico valt daar toch onder die noemer. Hij is degene die mijn keuze onderstreept, erachter staat en mij eraan houdt. En daardoor fiets ik zondag niet in Vlaanderen, maar vertrek ik naar het Baskenland. En de twijfel? Die is verdwenen. Natuurlijk is het jammer om niet bij deze fantastische klassieker te zijn, maar de keus is gemaakt. En eerlijk is eerlijk. Op televisie is ' De Ronde' ook fantastisch.