24 Juli 2010 Wat was het voor Tour? Van iemand die er midden in zat maar nu met een Tour kater op de bank zit kun je niet echt een objectief oordeel krijgen. Toch lijkt me de Tour dit jaar weer een meer dan geslaagde editie. En prachtige start i Rotterdam gevolgd door een mooi optreden in de bergen. Op tv hoor ik eindeloze verhalen over dat het een toneel spel is en de ploegleiders het allemaal bepalen. Daar word ik zo verschrikkelijk moe van. Als je zelf verschrikkelijk afziet en je weet dat Robert er alles, maar dan ook alles voor gedaan heeft en strijdend een prachtige 6e plaats haalt, dan kun je je voorstellen dat je je als renner verschrikkelijk ergert. Eindelijk weer eens een Nederlander voorin het klassement. En hoe! Dit maakt volledig goed dat we weer geen rit overwinning hebben. Maar als de enige Nederlandse ploeg zich volledig focust op het klassement van twee renners is dit ook haast onmogelijk en gezien die omstandigheid mogen we zeer tevreden zijn in Nederland met een 6e plaats van Gesink. Rabobank is weinig in beeld geweest, maar we hebben als ploeg wel een goede ploegenprestatie neergezet. Iedereen heeft zich in alle etappes volledig geconcentreerd op de 2 kopmannen en zo was het nooit eerder binnen Rabobank. Binnen de ploeg leefde dit ook fantastisch en iedereen hield dit vol tot het einde. En dat is de reden dat het klassement veel meer leeft binnen de ploeg dan 2 jaar terug toen Menchov ook 3e werd, maar niet op podium stond, vanwege Kohl die later pas positief was. Een 6e plaats Voor Robert daarbij maakt het dan compleet. Ik denk echter dat een 6e plaats voor Robert meer waarde in Nederland vertegenwoordigt dan de 3e van Menchov. Elke klim die we opreden stond Gesink groot op de weg. Overal Nederlanders met spandoeken. Het leeft enorm in Nederland dat een Nederlander weer mee doet in het klassement, gesteund door een Nederlandse ploeg. Dat er dan niet gewonnen wordt is dan minder zo belangrijk. We gaan de komende jaren weer meedoen in het klassement en dat moeten we fantastisch noemen en daarmee is er hoop. Eindelijk heeft Rabobank waar het al jaren aan gewerkt heeft. Een nieuwe Nederlandse klassementsrenner. Voeg daar volgend jaar Bouke Mollema bij die dit jaar 12e werd in de ronde van Italie en dan doe je zelfs met 2 renners in de top van het klassement mee. En ja, dan is het doel en de opzet na al de jaren van Rabobank geslaagd. Het enige pech dat we hebben is dat er momenteel 2 jonge renners ver boven de rest uitsteken. En dat gaat in de komende jaren waarschijnlijk zo blijven. Maar laten we de komende jaren dan gewoon lekker heerlijk optimistisch de koers ingaan alsof we die kunnen winnen, zoals de Belgen dat met hun talent doen. Dat kijkt alvast een stuk leuker. En over dat poppenkast wielrennen volgens Maarten, Boogerd zei het gisteren heel treffend: 'Degene die het hardst trapt wint.' Heerlijk commentaar. Na zijn mooie carriere is hij een aanwinst voor de tv. Zelfs Michael straalt weer en praat enthousiast over het wielrennen, en daarmee trek ik de conclusie. Het Nederlandse wielrennen leeft! Rabobank bedankt!