13 April 2011 ‘Morgen wordt het voor het eerst warmer en dan bestaat in je eerste klassieker gevaar voor kramp’. Ik reed mijn beste Vlaamse koers ooit, ik voelde me super en ik wist dat als ik iets wilde doen ik voor de Kwaremont weg moest zijn omdat ik Cancellara daar nooit zou kunnen volgen. De vroege aanval lukte en bovenop kwam hij als een sneltrein achterop. In zijn wiel bracht hij me zo naar de kopgroep. Toen we die op de laatste kasseien strook bij haalden wist ik dat ik Cancellara weer voor moest zijn en demarreerde meteen toen iedereen even twijfelde. Ik stopte al mijn kracht in mijn demarrage. Het was alles of niets. Toen ik achterom keek zag ik dat ik weg was. Ik probeerde nog een tijdje zo hard mogelijk te trappen om een mooie voorsprong op te bouwen, totdat ik ineens krampen op voelde komen en het tempo iets moest laten zakken. Toen ik achterom keek zag ik Cancellara komen. Ik probeerde weer iets te versnellen. Op dat moment schoot de kramp echt in mijn hamstrings en op het moment dat ik weer kon trappen was hij al voorbij. Ik sprintte nog naar zijn wiel maar de kramp was blijkbaar nog niet helemaal weg en schoot er meteen weer in. Het volgende moment zag ik Cancellara kleiner worden. Een slechter moment om kramp te krijgen bestaat er niet. Vervolgens kwam de kramp niet meer terug en finishte ik nog op een verdienstelijk 5e plek, maar na de finish was ik alles behalve blij met deze uitslag. Cancellara had me zonder dat lullige moment simpelweg naar de 2e plek gefietst. Waarom krijg je dan kramp. Vocht tekort, Magnesium tekort, Calcium tekort. Eerste keer echt diep gaan. Slechts de beelden resteren van een komisch moment die menig wielrenner uit mijn omgeving deed samenkrimpen van het lachen. Opmerkingen als ‘waarom ga je rekken als je bij Cancellara in het wiel zit?’ kreeg ik achteraf te horen. Wat bleek vandaag bij de Ostheopaat. Dat ik heel sterk reageer op Calcium en niet op Magnesium, wat in dit wereldje duidt op een tekort aan Calcium. ‘Grrrr.’ In topsport draait het om de details Echter put ik enorme moraal uit een opmerking die ik deze week kreeg. ‘Bram jongen, die kramp is een teken van aankomende supervorm. De komende weken rijden ze jou er niet meer af.’ Ik rij weliswaar geen Vlaanderen, maar als dit waar is ga ik mooie weken tegemoet. Laat de Gold Race maar komen, en dan zonder kramp.