inmiddels zijn we al drie dagen zeiknat geworden. Vandaag was het ook nog eens 5 graden op z'n koudst en als je dan naar beneden moet rijden met 80 per uur en natte kleding zit je niet op je fiets van 'joepie'. Na de afdaling riep Evans ineens. "We've got a nice job". Iedereen rilde enthousiast met hem mee. Maar goed, die kou kom je wel weer te boven. Alhoewel Marc de Maar daar na de race anders over dacht. Hij was volledig knock out na de race van de kou. Een ander aspect is de gladde wegen hier. Die zijn niet echt op regen berekend en met een beetje olie op de weg hier en daar heeft dat ervoor gezorgd dat inmiddels al meer de de helft van het peleton al een smak gemaakt heeft.

Gisteren was het mijn beurt in een ontzettend hectische etappe. Iets wat ik zelf geweldig vind. Na 15 km kwam er een verschrikkelijk steile afdaling en die dook ik als eerste in. Althans dat dacht ik, want halverwege wege kwam ik in een dorp al glibberend en glijdend een neutrale wagen achterop. Daarvoor bleek dus een koploper te rijden. Die durfde dus echt niet naar beneden en toen ik helemaal beneden kwam zag ik niemand meer. Dus besloot rustig te beginnen aan de volgende klim. Daar stond een verzorger die van Quick Step, mij wel bekend, die vanaf daar het spektakel goed had kunnen volgen aan de overkant van het dal. Hij plantte een middelvinger op zijn voorhoofd en riep 'zij gijt zot zeker'. Waarop ik hem maar een hi five gaf. Op dat moment komt die koploper mij weer voorbij gesneld. Dus ik op de pedalen gaan staan, en al slippend over het gladde asfalt vond ik zijn achterwiel.

Hij reed echter zo snel en met de wetenschap van de vorige afdaling heb ik hem maar laten gaan. En in de volgende afdaling reed ik hem weer voorbij en de daarop volgende klim hij mij weer. Toen kon ik hem gelukkig wel tot wat rust bedaren en zo konden nog een aantal renners bij ons aansluiten. 19 man in totaal. had het slachtveld opgeleverd en terugkijkend over het parcours zag je overal renners en groepjes renners rijden. Heerlijk spektakel.

De volgende afdaling ging prima. Tot de allerlaatste bocht. Olie ofzo, voor ik kon nadenken lag ik en zat ik ook weer op de fiets. Beetje pijn hier en daar maar geen erg. De rest die na mij kwam lag er trouwens ook bij en de eerste neutrale wagen reed hierdoor bijna recht door het ravijn in omdat stoppen heel erg moeilijk was. Gelukkig bleef het hier bij en toen het parcours wat rustiger werd, bleek er een goede kopgroep te zijn ontstaan. Met deze groep zijn we naar de finish gereden hoewel er een tweede groep de hele dag achtervolgd heeft. Zonder succes overigens.

De aankomst was zoals het begin. Verschrikkelijk steil omhoog, en daar strandde ik op een maximaal haalbare positie als 9e. Goed, maar niet de beste. Wel had ik een super mooie dag gehad. Het bewijs is echter wederom dat de vorm erg goed is. Vandaag volgde echter een mindere dag, omdat die valpartij van gisteren toch wel de enige schade heeft veroorzaakt. Waarschijnlijk heb ik iets in mijn lies gekregen, want die doet verschrikkelijk pijn. Hierdoor is trekken aan het pedaal niet echt mogelijk. Toch kon ik in de finale nog mee, maar het hield niet over. Gelukkig volgen nu 2 rustigere dagen. Het Volk is nog even vooruit kijken, maar met die wedstrijd in mijn hoofd rij ik de komende 2 dagen en daarbij hoop ik dat de liesblessure wat afneemt.

Groetjes Bram