Ik heb er zelfs even een serieus gesprek voor afgekapt met Robert om de radiostilte op mijn site te verbreken. Na Vlaanderen had ik het even gehad met de fiets, maar Gent Wevelgem bracht wat verlichting. Nu ik verlost ben van al mijn kwaaltjes, kniepijn, enkelpijn, zwaar verkouden, lijk ik op tijd klaar voor de Amstel. De dokter in de ploeg dacht dat ik last kreeg van het vleurend florisijn en dat is natuurlijk nooit goed.

Morgen dus Amstel en met de Rabobank betekent dat een bepaalde spanning, want het is toch een van de belangrijskste koersen in het jaar. Nu we met een van de sterkste ploegen in jaren vertrekken is de druk niet minder. Maar iedereen heeft er zin in om er een mooie wedstrijd van te maken. Zelf heb ik een beetje een vrije rol en is het zaak de eijserbosweg te overleven (het breekpunt in de finale). Verder starten we met 2 kopmannen. Freire en Thomas Dekker.

En nu slapen.

Groetjes Bram