Dat zou natuurlijk ook gek zijn na zoveel tijd, maar toch. Die pijn in de rib is overgegaan in een liespijn omdat ik vervolgens ben geopereerd aan een liesbreuk. Dat duurde tot in Thailand alwaar ik van een heerlijke vakantie heb genoten met Vera en Roos. Daarop volgde dan weer het trainingskamp in de Eifel, waar ik mijn 30e verjaardag heb mogen vieren. En dat was voor mij toch even slikken. 30! Ik hoor mezelf nog zeggen toen ik als profwielrenner begon. Als ik 30 ben dan stop ik, want er is meer als fietsen. Nu ben ik 30 en heb ik het idee dat ik nog maar net aan het fietsen ben begonnen.

En zo is het dus oktober en zo weer januari. Dit jaar begin ik net als de gehele klassieker ploeg aan de ronde van Qatar. Vlak en winderig. Iets wat me prima ligt. Qua weer is het nergens beter dan hier en dat zorgt alvast voor een supervoorbereiding. Met 2 uur tijdsverschil is het op mijn computer 22.09, maar blijkt het hier al 24.09 te zijn. Morgen meer.