We hebben hier dan ook wel een van de sterkste opstellingen die we ons kunnen bedenken, maar toch. Het grote gedeelte van de ploeg komt uit Qatar en daar leek het heel anders. Een kleine teleurstelling was het misschien wel voor de ploegleiding dat we daar niet echt om de prijzen konden meedoen, maar bij de renners was daar totaal geen sprake van. Qatar was een verschrikkelijk harde maar ook rare koers. Iedereen was goed, maar niemand kon een plaats in de eerste waaier vasthouden. De koers in handen nemen was nog iets heel anders. Daar waren we niet goed genoeg voor. Maar dat moet je ook niet willen.
Hier in Ruta is het een heel andere koers en de motivatie bij de renners is er. Dat was te zien in de proloog en ook gisteren tijdens de eerste etappe. In de laatste kilometer kon ik Joost nog snel naar voren brengen en dat bleek achteraf een goede zet. De laatste kilometers gingen erg hard en de wind kwam iets van de zijkant. Als je Qatar dan hebt gehad is elke zijwind hier in Europa een briesje dus we konden makkelijk van voren blijven. Door die wind en daarmee ietwat lastige finale en een verschrikkelijk snelle kopbeurt van Pozzato ontstonden er gaten in het peloton, en precies achter Joost werd een duidelijk gat waargenomen. Een kleine troost voor de gemiste overwinning de dag ervoor. 3 tiende seconde kwam hij toen tekort voor de overwinning.
Hoewel er nu 2 heel lastige dagen komen en het vooral de laatste dag de vraag is of hij de laatste klim kan overleven hebben we wel besloten om de trui te verdedigen. We hebben er de ploeg voor en de concurrentie is ook niet in die getale aanwezig dat we voor heel veel renners schrik moeten hebben. Het geeft toch ook altijd wel een speciaal gevoel als je iemand in de ploeg hebt die de leiding heeft. Met de hele ploeg op kop om de boel te controleren is gewoon een lekker gevoel.
Vandaag was het niet bepaald lastig om de boel te controleren. Een obstakel vonden we op onze weg en dat was een klim in het begin. Iedereen had een vrijgeleide om met een ontsnapping mee te gaan om zo de druk bij andere ploegen te leggen, maar natuurlijk willen die andere ploegen de druk bij ons leggen dus zodra er een Rabo mee springt wordt er meteen gereageerd. Dit was dus het geval in het begin van de koers. Op de klim werd er min of meer besloten om gewoon een strak tempo bergop te rijden zodat er geen grote groepen weg zouden rijden. Dit lukte prima. Het tempo lag hoog genoeg waardoor demarreren bijna onmogelijk was. Bovenop ontsnapten er 3 renners en dat was het moment om het peloton stil te leggen voor een plasje.
De koplopers hebben we nooit ver laten rijden. Dit geeft als voordeel dat je als ploeg niet te diep in de achtervolging hoeft te gaan. Daarbij kregen we na een tijdje hulp van Katuscha en zo werd het een massa sprint. Hoe kan het ook anders als een man als Menchov gewoon ijverig meehelpt in de achtervolging.
Mijn eigen conditie is goed. Ik ben erg tevreden. Behalve dat ik hier met een zware verkoudheid ben aangekomen, die ik heb overgenomen van Roos. Dit slaat bij mij nogal eens op de longen en dat is nu niet anders. Dit heeft vaak hoestbuien tot gevolg en dat is verschrikkelijk vermoeiend en irritant. Inmiddels weet ik wel dat ik daar zeker 1 keer per jaar last van heb dus ik neem het zoveel mogelijk voor lief. Liever nu dan in de klassiekerperiode. Het scheelt dat het goed weer is, dus veel verergeren zal het daarmee niet. Waar ik ook vooral tevreden over ben is het materiaal dat we nu hebben. De nieuwe fietsen, de Giants, zijn echt fantastische fietsen. In de proloog had ik niet bepaald het idee dat ik zo goed was, maar op een of andere manier ging het wel erg snel. In de koers merk ik dat met name bij acceleratie de Giant heel goed reageert en door zijn stijfheid bergop ook beter aanvoelt.
Dus buiten mijn verkoudheid loopt het voor mijn gevoel lekker. De komende twee dagen die aanmerkelijk zwaarder zullen zijn zullen dan het definitieve oordeel vellen voor deze wedstrijd. So far so good.
Groetjes Bram
